Madame Savon YOLDA

Doğum günü bana göre bir insanın en önemli günüdür.  Aileniz ve sevdikleriniz tarafından güzel dilek mesajları güzel yeni yaş temennileri değerlidir.   Böylesine özel bir günde hatırlanmak değer görme duygusu inanılmaz keyiflidir.   İnsan böyle günleri dünyanın en şahanesinden bir şeymiş gibi yaşamak ister. Diğer günleri at çöpe gitsin, sanki bugün yeniden doğuyor gibi oluyorsunuz. Ben en çok bana gelen çiçekleri, kişiliğime harcanan fazla mesaili bol proteinli hediyeleri merak eder dururum. O çiçek gelecek, o hediye paketlenecek, o an yaşanacak, o mutluluk ve o  haz alınacak gibilerinden. Özel günlerde nedense insan daha bir hassas olabiliyor.  Yapım gereği bende bu günü önemsiyorum, seviyorum ve ne  hikmetse, hangi öz güven tavan yapmasıysa beklenti çıtamı da  bayağı bir   yükseklerden tutuyorum. Gün sonu bilançosunda ise, bir kaç parça cırlama ve yankılanan sesimin geri dönüşüyle elde var bir demet çiçek serenomisin de doğum günüm gözümün önünden bazen şahane bazen

"Sana bir şey söyleyeceğim," dedi. "Söyle." "Söylediğim şeyi yeterince ciddiye almazsın ya da tamamen yanlış davranırsın diye korkuyorum." "Bana güven." "İşte ondan emin değilim,ama gene de söyleyeceğim," dedi. Artık okun yaydan çıktığını,içindeki gizli şeyi bundan sonra saklayamayacağını bilen birinin kararlılığı geldi yüzüne."Bana yanlış davranırsan ölürüm,"dedi. "Kazayı unut canım ve lütfen söyle artık." Tıpkı Şanzelize Butik'te çantanın parasını bana geri veremediği öğle vakti yaptığı gibi sessizce ağlamaya başladı. Hıçkırıkları uğradığı haksızlığa öfkelenen bir çocuğun hırçın sesine dönüştü. "Sana aşık oldum.Sana çok fena aşık oldum!" Sesi hem suçlayıcıydı,hem de beklenmedik ölçüde şefkatli. Ellerini yüzüne kapayıp ağladı. Orhan Pamuk’un kaleminden Kemal ile Füsun’un 1974’te başlayıp 2000’li  yıllara uzanan tutkulu aşkına şahitlik etmek istiyorsanız  tabi ki önce Masumiyet Müzesi kitabını okumakt