Madame Savon YOLDA

BİR ÖMÜR NASIL YAŞANIR? - İLBER ORTAYLI  Gençler bilse yaşlılar yapabilse; Ömür dediğimiz şey ne kadar  da kısacık bir an, göz açıp kapayıncaya kadar bir de bakmışsınız ki  ki  güzeller güzeli hayatımız  geçip gitmiş önümüzden... Literatürlere sığmaz  olmuş  güzel bir  hayat  yaşamanın ve    tadını çıkartmanın  nazlı  hikayesi. İnsanoğlu faniliğin istilası içinde yaşayıp gidiyor, geçmişin ve  geleceğimizin hayallerini kurmanın  ne ehemmiyeti var şu günlerde.. Sağlık sıhhat bir de afiyet lazım bize hızlıca tüketip yitirdiğimiz saattlerde.. Gördüğümüz hissettiğimiz sevdiğimiz   her şeyin fazlasıyla  bir oburluğu mevcut.. Öze saygınlığı hakedişi kalmamış çivisi çıkmış bu dünyada... Gençler diyorum gençler gençlerimiz nazlı çiçek gibi sülün sülün evlerimizde odalarımızda, uykulu uykusuz bilgisayar başında.. Duygu deryalarına yetişemediğimiz, kimi zaman sevgi depolarını hunharca boşalttığımız ergenimsi yaşların ucundan yakalamayıp sevgi seline gere

Geçenlerde yeni bir eve taşınma telaşım vardı.  Yeni bir ev arayışında olmak,  ev almak  ev  satmak hele ki kiraya çıkıp kiracı olmak  gerçekten zor... Bu kaçıncı evim , kaçıncı yer yurt edinişim bilemiyorum.   Zaten ev dediğiniz başlı başına bir macera aslında. Yaşadığım kimi evlerde bazen  çok  yanlız hissetiğim  fakat; mutlu olabilmek adına  huzurum  kaçmasın diye mutluluğum için  çırpınıp durmuşum..     Çocukluk evi diye  bir şey varki; Ne anılar nede hatıralar unutulmaz...  Eski  samimi arkadaşlarınız,  yakın  komşularınız,  sokağın hemen ucundaki  bakkal amca bile aklınızdadır hep... Ev dediğiniz önemli tabi, insanın en büyük kalesi.   Çocukluk evim; İlk evimiz küçücük   ufak tefecik bir evdi:))  Kardeşlerimle birlikte kalabalık bir ailede yaşadığım  ilk  evimiz.. Tabi öncesinde Samsun'da hayal meyal bir köy evi hatırlıyorum.. Ormanın içinde dünyanın en harika evi.. Tıpkı  ünlü yönetmen Tarkovsky'nin Ayna filminde ki ev gibi.. Upuzun ağaçlar, rüzgar, siyah